Beginnen met duurzaamheid was een belangrijk onderwerp tijdens het recente Nationaal Sustainability Congres in Den Bosch.
Vele aanwezigen zijn al eens in de Brabanthallen geweest. Voor congressen, of beurzen. Mijn persoonlijke herrinering gaat terug naar een bezoek aan de veemarkt als klein jongetje met mijn vader. Net als toen was ik nu omringd door mensen met een gemeenschappelijke passie.
Op het Nationaal Sustainability Congres was ik omgeven door mensen en bedrijven die de wereld gaan veranderen door duurzame ontwikkeling: ondernemers, overheden en wetenschappers. De ‘meer goed doen’ benadering voerde na een half uur al de boventoon, geweldig!
Staatssecretaris Wilma Mansveld benoemde bijvoorbeeld de kansen die investeren in duurzaamheid biedt door het denken in perspectief. De oproep is helder: er gebeurt genoeg, er is veel bedacht, nu moeten we vooral doen! Beginnen met duurzaamheid. Maar hoe dan? En waarom eigenlijk?
Om met die laatste vraag te beginnen, het antwoord is zingeving. We doen wat we doen, omdat we het belangrijk vinden! Die motivatie is voor iedereen anders, echter alleen als het je echt boeit wat je doet, kun je er in excelleren! Dat geldt ook voor duurzaamheid.
Eén van de vragen is wel: zijn wij in staat tot ‘disruptive thinking’? En moet het niet allemaal veel sneller? Rob Boogaard van Interface vertelt dat Nylon hergebruik voor Interface nu heel normaal is. Een mooie combinatie van maatschappelijke betrokkenheid door het schoonmaken van stranden op de Filipijnen en de circulair economie. Ik deel zijn mening dat het communiceren van deze goede voorbeelden ook anderen aanzet tot het echt beginnen met duurzaamheid. De discussie komt weer op sociale innovatie. Technisch weten we het allemaal wel, maar krijgen we de samenleving ook mee en heeft die er ook wat aan? Zingeving op groepsniveau kun je zeggen. En werkt dat wat op kleine schaal bedacht is ook op grotere schaal?
Eén van de krachten die opschaling mogelijk maakt is het samen sterker zijn, bijvoorbeeld door patenten te laten voor wat ze zijn en gewoon te doen! Past een ander bedrijf jouw ideeën toe, dan is dat alleen maar goed voor de versnelling van de toepassing. Persoonlijk ben ik van mening dat je als innovatieve ondernemer sowieso meer ideeën bij je draagt dan je waar kunt maken. Dus ook het delen van kennis geeft zin aan wat je doet, je kunt namelijk niet alles zelf.
Dat bestaande kennis geen garanties biedt, toonde Jules Kortenhorst toen hij liet zien dat van tien mondiale IT-bedrijven van tien jaar geleden en nu nog maar één over is. Deze kennis, toegepast op de huidige energie markt, gecombineerd met de trend dat er nu al meer in hernieuwbare dan in fossiele energie-opwekking wordt geïnvesteerd, doet mij mijn beleggingsportefeuille overdenken. En daarin sta ik niet alleen. Als lid van EUROSIF mocht ik al eerder meedenken over hoe bedrijven in de toekomst de transparante verslaglegging over hun duurzame prestaties gaan integreren. Dit wordt een voorwaarde voor beleggers om in bedrijven te investeren!
Dus hoe kan jouw organisatie zich hier nu al op voorbereiden en duurzaamheid doen zonder alle antwoorden te hebben?
Gerelateerde blogs:
Beginnen met duurzaamheid: Nationaal Sustainability Congres deel 1 van 4
MVO verandermanagement: Nationaal Sustainability Congres deel 2 van 4
MVO communicatie: Nationaal Sustainability Congres deel 3 van 4
Duurzaamheid werkt: Nationaal Sustainability Congres deel 4 van 4